|
||||||||
“ A bluesy-reality… “ De Amerikaan Jon Gindick is een erg (ook internationaal) gewaardeerde blues gitarist, singer-songwriter en solo artiest. Gindick’s harmonica instructieboeken, cd’s en video’s zijn bestsellers. Hij verkocht al meer dan 2 miljoen kopies en, zijn jaarlijkse Mississippi Delta Blues Harmonica Jam Camp is nog altijd heel succesvol. Zijn Jam Camp is een harmonica cursus voor deelnemers van alle niveau’s uit de hele wereld, die hij geeft in Clarksdale, MS en -in zijn nieuwe woonplaats- Ventura, CA. Hij krijgt hierbij de hulp van vijf gerenomeerde harpisten als Cheryl Arena, RJ Micho, Hash Brown, TJ Klay en Brian Purdy. Hij zat niet stil want recent bracht hij ‘Love at the All Night Cafe’ uit. Hij wordt op het album gebackt door zijn trio met Ralph Carter op bas, Franck Goldwasser op gitaar & Pete Gallagher op drums. Op het nieuwe album staan enkel originele nummers die over het leven, de liefde en de blues gaan. “I Was Born to Wail”, het openingsnummer, is een les over de geschiedenis van de bluesharp, waarbij Gindick droomt om lid te worden van de meesters van de kunst. Het is ook een eerbetoon aan iedereen die hem heeft geïnspireerd heeft en, om ze met naam te noemen: “Sonny Boy, Sonny Terry, Big Walter, Little Walter, Jimmy Reed en Howlin 'Wolf”. De eenvoudige groove van het verhaal over hartzeer in “Feeling Her Gone” heeft een klassiek Memphis Soul geluid. De sfeer wordt daarna gespannen met “Baby’s Got the Blues” en verandert in een Latijnse groove voor het satirische titelnummer “The All Night Café”. De knappe pianobegeleiding van Ralph Carter omlijst Gindick’s kleurrijke beschrijving van de scène die op de cover wordt afgebeeld (Edward Hopper). Gindick en Franck Goldwasser doen het daarna samen op de slinkse shuffle blues “Load Me Up Baby” en beschrijft dan de deugden van zijn muze op het rustig swingende “Mississippi Moods”. De lp is gedraaid en vervolgt met het oude advies aan echtgenoten op “Happy Wife, Happy Life, Happy Home”, terwijl de band wat vrolijke western swing uitstraalt. Gindinck wordt heel persoonlijk als hij de diepte van zijn liefde verklaart op de piano-gedreven ballade “The Song I Couldn’t Write” en is vervolgens uitdagend op een ouderwetse boogaloo over zijn baby “I Love the Feminine Girl”. Hij uit zijn gevoeligheid op de walking blues “Hand Holding Man” en is de romanticus op de zwoele bossa nova “Can’t Get That Girl Off My Mind”. In de album afsluiter “In the Land of You” vertelt Gindick over zijn muziek en de diepe liefde en verlossing die hij erin heeft gevonden: een man die alles opgeeft voor een vrouw die hij slechts één keer heeft gezien. Een songwriter en zijn vrouw hebben ooit hetvolgende geschreven: "Sommige mensen willen de wereld vullen met domme liefdesliedjes, en wat is daar mis mee?". Jon Gindick heeft dit idee ter harte genomen en op zijn nieuwe album ‘Love At The All Night Cafe’ is het bijna een bluesy-realiteit. “ Some want to fill the world with “stupid love songs” and, Jon Gindick is one of them. On his new album ‘Love At The All Night Café’ this is almost a bluesy-reality… “ (ESC for Rootstime.be) Eric Schuurmans
Album track list: Album line-up: Discography Jon Gindick:
|
||||||||
|
||||||||